جوشکاری آرگون یکی از انواع جوشکاری با محافظت گاز است که کاربرد زیادی در صنعت دارد.سیم و کابل این گاز در برخی مواقع و به نسبت فرایند مورد نظر، با گازهای دیگر مانند دی‌اکسید کربن یا اکسیژن مخلوط میشود. با انجینیک همراه باشید.جوشکاری با محافظت گاز یا GMAW یکی از پرکاربردترین انواع جوشکاری است. در اصطلاحات صنعتی، گاها این نوع از جوشکاری را با نام زیرمجموعه‌های آن می‌شناسند. به عنوان مثال جوش MIG یا Metal Inert Gas نوعی از جوشکاری با محافظت گاز است که جوشکاری آرگون نیز از انواع آن است. از دیگر انواع جوشکاری با محافظت گاز می‌توان جوشکاری با محافظت گاز فعال یا Metal Active Gas یا MAG را نام برد.
در جوشکاری با محافظت گاز نیز مانند دیگر انواع جوشکاری، یک قوس الکتریکی بین الکترود و قطعه کار ایجاد میشود و این قوس با افزایش دما موجب ذوب شدن و اتصال دو قطعه کار میشود. در این نوع از جوشکاری، از یک گاز محافظ به منظور جلوگیری از تماس گازهای موجود در هوا با ف مذاب استفاده میشود. جوشکاری GMAW برای اولین بار در دهه ۱۹۴۰ و برای جوشکاری آلومینیم و دیگر فات غیر آهنی ابداع شد. طولی نکشید که از این نوع جوش برای جوش کاری فولاد نیز استفاده شد. مزیت این فرایند نسبت به دیگر انواع جوش کاری، سرعت بالا بود. البته در آن زمان قیمت بالای گازهای خنثی از پیشرفت این فرایند تا سال‌ها جلوگیری کرد و پس از آن استفاده از گازهای نیمه خنثی مانند کربن دی‌اکسید متداول شد. در حال حاضر، جوشکاری GMAW به خاطر تنوع و سرعت بالا به عنوان متداول‌ترین نوع جوشکاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تجهیزات مورد نیاز جوشکاری با محافظت گاز
این نوع از کابل جوش کاری، تجهیزات پایه‌ای مانند تفنگ جوش، بخش تغذیه سیم، بخش تغذیه برق و الکترود جوشکاری و نیز منبع تغذیه گاز را نیاز دارد.
تفنگ جوش
همان‌طور که در تصویر مشخص است، این تفنگ که مهم‌ترین ابزار جوشکاری با محافظت گاز است، از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است.
۱. دستگیره مشعل یا تفنگ جوش
۲. دی‌الکتریک فنلی
۳. نازل گاز محافظ
۴. نوک تماس
۵. لایه بیرونی نازل
در زمان روشن کردن مشعل یا تفنگ جوش، سیم و گاز هر دو از طریق آن خارج می‌شوند. نوک تماس یا اتصال نیز که عموما از جنس مس است، از طریق سیم برق به منبع تغذیه متصل بوده و انرژی الکتریکی را به الکترود منتقل می‌کند و همچنین آن را به سمت محل جوش هدایت می‌کند. این نوک تماسی باید در ابعاد مناسب و با مقاومت بالا انتخاب شود.
نازل گاز نیز باید به خوبی و به طور منظم گاز محافظ را به منطقه جوش منتقل کند. هرچه نازل بزرگ‌تر باشد، گاز بیشتری به منطقه جوش منتقل میشود و نازل بزرگ‌تر برای جوش‌های با جریان الکتریکی بالا استفاده میشود.
گاز محافظ
گاز محافظ در جوش GMAW می‌تواند تاثیر بالایی بر کیفیت جوش داشته باشد. جوشکاری آرگون که از این گاز خنثی یا ترکیبات آن استفاده می‌کند، یکی از متداول‌ترین انواع جوشکاری MIG است. گاز محافظ اصولا برای محافظت از تماس منطقه جوش با گازهای اتمسفر مانند نیتروژن و اکسیژن استفاده میشود. این گازها می‌توانند تاثیراتی مانند کیفیت پایین جوش، تخلخل در مذاب و شکنندگی ف جوش را ایجاد کنند.
انتخاب گاز محافظ، بر اساس فاکتورهای زیادی صورت می‌گیرد. یکی از مهم‌ترین فاکتورها، نوع فی است که باید جوش بخورد. به عنوان مثال، جوشکاری آرگون خالص یا هلیوم خالص تنها برای فات غیر آهنی استفاده می‌شوند و برای جوش فولاد، مناسب نیستند چرا که نفوذ خوبی ایجاد نمی‌کنند. از طرفی، گاز دی‌اکسید کربن نیز محافظ خوبی است که برای جوشکاری با نفوذ بالا استفاده میشود اما اکسید شدن مواد در آن بسیار متداول است. به همین دلیل، ترکیب این گازها می‌تواند راه‌حل مناسبی برای رسیدن به جوش با کیفیت با محافظت گاز باشد.
ترکیب گاز آرگون با دیگر گازها مانند اکسیژن، هلیوم، هیدروژن و نیتروژن نیز، برای انواع جوشکاری GMAW مناسب است. نسبت ترکیب انواع گازها در این نوع از جوش کاری، به ابعاد، سرعت، شدت جریان و نوع گازها وابسته است.
درباره این سایت